Υψηλόβαθμα στελέχη από 18 μεγάλες τράπεζες συναντήθηκαν αυτό το σαββατοκύριακο στην Ουάσινγκτον και συμφώνησαν να περιμένουν μέχρι και 48 ώρες πριν την έναρξη της διαδικασίας για την εκκαθάριση των συμβολαίων παραγώγων και την καταβολή των σχετικών πληρωμών από ένα χρηματοοικονομικό ίδρυμα που αντιμετωπίζει προβλήματα, όπως μεταδίδει το πρακτορείο.
Στην κεκλεισμένη των θυρών σύσκεψη συμμετείχαν κορυφαία τραπεζικά στελέχη όπως ο Lloyd Blankfein της Goldman Sachs Group Inc., ο Antony Jenkins της Barclays PLC και ο Michael Corbat της Citigroup Inc. Στη συνάντηση ήταν επίσης στελέχη των Bank of America Corp., Bank of Tokyo Mitsubishi-UFJ Ltd. και Credit Suisse Group AG.
Η καθυστέρηση θα δώσει στις ρυθμιστικές αρχές χρόνο για να μεταφέρουν τα περιουσιακά στοιχεία της τράπεζες που κινδυνεύει και ορισμένες υποχρεώσεις σε μια νέα εταιρεία "γέφυρα", απομακρύνοντας την ανάγκη της πώλησης περιουσιακών στοιχείων ή το "ξετύλιγμα" παράγωγων συμβολαίων σε περιόδους αναταραχής.
Οι αλλαγές αυτές αναμένεται να τεθούν σε ισχύ τον Ιανουάριο με στόχο να τερματιστεί το πρόβλημα
με τα ιδρύματα που θεωρούνται "πολύ μεγάλα για να καταρρεύσουν".
"Αυτό είναι για να γίνει το σύστημα πιο ασφαλές", δήλωσε ο Scott O΄Malia, διευθύνων σύμβουλος της Διεθνούς Ένωσης Συμβάσεων Ανταλλαγής και Παραγώγων (International Swaps and Derivatives Association - ISDA).
Οι τραπεζικές αρχές καλωσόρισαν τη συμφωνία. Σε κοινή τους ανακοίνωση, η Federal Reserve και η Ομοσπονδιακή Εταιρεία Ασφάλισης Καταθέσεων (Federal Deposit Insurance Corp. - FDIC) εκφράζουν την ικανοποίηση τους για την εν λόγω προσπάθεια. Την ίδια στιγμή το Συμβούλιο Χρηματοοικονομικής Σταθερότητας (Financial Stability Board - FSB) υπογραμμίζει ότι "όταν τεθεί σε εφαρμογή το πρωτόκολλο θα βοηθήσει να μειωθεί ο κίνδυνος η επίλυση μιας τράπεζας με σημαντικές διασυνοριακές δραστηριότητες να πυροδοτήσει μια σειρά γεγονότων τερματισμού".
Η χρηματοπιστωτική κρίση έφερε τα παράγωγα αυτά στο προσκήνιο της προσοχής των ρυθμιστικών αρχών, με τη χρεωκοπία της Lehman Brothers, στις 15 Σεπτεμβρίου 2008, να φέρνει στο φως τις αδυναμίες στη λειτουργία της συγκεκριμένης αγοράς συνολικού ύψους 710 τρισ. δολ. σήμερα. Τα συμβόλαια αυτά χρησιμοποιούνται από τα χρηματοοικονομικά ιδρύματα σαν ένα μέσο προστασίας ή κερδοσκοπίας στα πάντα, από κινήσεις στα επιτόκια μέχρι το κόστος των καυσίμων. Εκείνη την περίοδο έγινε γνωστός και ο ρόλος των συμβάσεων αντιστάθμισης πιστωτικού κινδύνου (CDS), οι οποίες είχαν βρεθεί στο κέντρο της προσοχής εν μέσω των αναταράξεων στις Bear Sterns και Lehman, μεταξύ άλλων.
Πηγή:www.capital.gr
