Η Θεωρία του Dow.
Η φιλοσοφία του ανθρώπου που έθεσε τα θεμέλια της τεχνικής ανάλυσης των μετοχών Η Θεωρία Dow πήρε το όνομα αυτό από τον Charles Dow, συνιδρυτή της εφημερίδας The Wall Street Journal, και δημιουργό των διαφόρων μετοχικών δεικτών, η αρθρογραφία του οποίου αποτέλεσε τη βάση αυτής της φιλοσοφίας.
Ο Dow πραγματικά δημιούργησε την ιδέα της τεχνικής ανάλυσης και της δράσης των τιμών, ενώ η θεωρία Dow αποτελεί τη βάση και της Κυματικής Θεωρίας του Elliott.
Υπάρχουν έξι βασικές κατευθυντήριες γραμμές στη θεωρία Dow. Χωρίς να έχει ιδιαίτερη σημασία η σειρά, πρώτον, ο Dow υποστηρίζει ότι η τάση συνεχίζεται έως ότου συμβεί κάτι που θα τη σταματήσει.
Αν περιστασιακά κινείται προς την αντίθετη κατεύθυνση, δεν σημαίνει ότι η τάση έχει τελειώσει, απλά αυτό είναι «θόρυβος» της αγοράς.
Δεύτερον, οι τάσεις επιβεβαιώνονται από τον όγκο συναλλαγών. Αυτό είναι ένα σημαντικό μάθημα που μπορεί κανείς να παραβλέψει όταν απλά παρακολουθεί τις τιμές. Συχνά μπορεί να παρατηρηθεί μια προσωρινή αντιστροφή της τάσης αλλά, αν παρατηρήσετε, θα διαπιστώσετε ότι δεν υπήρχε μεγάλη συναλλακτική δραστηριότητα εκείνη την ημέρα, και επομένως η κίνηση αυτή δεν αποτελεί σημαντική ένδειξη της ψυχολογίας της αγοράς.
Τρίτον, υπάρχουν τρία στάδια σε μια τάση των τιμών, είτε προς τα πάνω ή προς τα κάτω. Για μια ανοδική τάση, το πρώτο στάδιο, που ονομάζεται συσσώρευση, είναι η μετοχή δεν ενδιαφέρει πολλούς ανθρώπους.
Το «έξυπνο χρήμα», δηλαδή εκείνοι που ξέρουν, αγοράζει χωρίς να υπάρχει μεγάλη επίδραση στις τιμές. Το δεύτερο στάδιο είναι όταν οι άλλοι άνθρωποι, ακολουθώντας την τάση και τη τεχνική ανάλυση, ακολουθούν το «έξυπνο χρήμα» και η τιμή της μετοχής ανεβαίνει. Αυτό αποτελεί τη φάση συμμετοχής του ευρέως κοινού και έχει ως κινητήριο δύναμη την απληστία. Τρίτον, η ανοδική τάση εξελίσσεται σε υπερβολική κερδοσκοπία και οι τιμές φτάνουν σε μια κορύφωση, καθώς οι έξυπνοι επενδυτές αρχίζουν να πωλούν. Φυσικά, μπορεί επίσης να συμβεί και το αντίθετο.
Δηλαδή, στην αρχή οι επενδυτές που «γνωρίζουν» να πωλούν ήσυχα μετοχές, παρά την αντίθετη γενική άποψη της αγοράς. Αυτό το κάνουν διότι έχουν αντιληφθεί ότι η αξία της μετοχής έχει εξασθενίσει. Η τιμή της παραμένει αρκετά σταθερή, επειδή δεν συμμετέχουν πολλοί άνθρωποι στις συναλλαγές.
Στο δεύτερο στάδιο η αγορά μπαίνει στο παιχνίδι, και η μεγαλύτερη συμμετοχή προκαλεί γρήγορες μεταβολές των τιμών. Η κίνηση αυτή καθοδηγείται από τον φόβο. Τέλος, όταν επικρατήσει η απόγνωση, κανείς δεν θέλει να βάλει χρήματα στο χρηματιστήριο, και η τιμή της μετοχής φτάνει στα κατώτατα σημεία της εξαιτίας της έλλειψης ενδιαφέροντος.
Ο τέταρτος παράγοντας στα άρθρα του Dow ήταν η παρατήρηση του τρόπου που κινούνται οι αγορές. Οι πρωτεύουσες κινήσεις, δηλαδή εκείνες που δείχνουν την υφιστάμενη τάση, μπορεί να διαρκέσουν μεγάλο χρονικό διάστημα, ίσως και χρόνια.
Οι δευτερεύουσες κινήσεις έχουν την αντίθετη κατεύθυνση, διαρκούν συνήθως για μερικές εβδομάδες ή μήνες, και είναι εκείνες που ονομάζονται διορθώσεις σε μια ανοδική αγορά. Παρατηρούνται επίσης κάποιες φορές περίοδοι όπου οι τιμές κινούνται σχεδόν τυχαία για λίγες μέρες, μια κατάσταση ιδιαίτερα επικίνδυνη για συναλλαγές λόγω της αδυναμίας πρόβλεψης της κατεύθυνσης των τιμών.
Ο Dow υποστήριξε επίσης την ιδέα ότι οι αγοραίες τιμές ενσωματώνουν όλες τις πληροφορίες που είναι διαθέσιμες ανά πάσα στιγμή. Αυτό μερικές φορές ονομάζεται «μοντέλο της αποτελεσματικής αγοράς». Μπορεί, για παράδειγμα, μια εταιρεία να ανακοινώσει καλά στοιχεία κερδοφορίας και η τιμή των μετοχών της να υποχωρήσει, κάτι που δεν είναι αυτό που θα περίμενε κανείς.
Αυτό συμβαίνει γιατί η αγορά είχε προεξοφλήσει τις ειδήσεις και η θετική κερδοφορία είχε ήδη ενσωματωθεί στη τιμή της μετοχής. Υπάρχει μια χρηματιστηριακή παροιμία που λεει «αγόραζε στη φήμη, πούλα στην είδηση», η οποία αναφέρεται σε αυτή τη φαινομενικά ανώμαλη παρατήρηση.
Τέλος, ο Charles Dow ενδιαφερόταν ιδιαίτερα για τη σχέση μεταξύ του βιομηχανικού δείκτη Dow Jones Industrial Average (DJIA) και του δείκτη μεταφορών Dow Jones Transportation Average (DJTA). Πάντα έλεγε ότι αυτοί οι δύο δείκτες έπρεπε να κινούνται μαζί για να επιβεβαιώνουν ότι η τάση είναι πραγματική και πως θα πρέπει κανείς να την πιστέψει. Ότι φτιάχνει ο πρώτος δείκτης καταλήγει στον δεύτερο.
Με άλλα λόγια, εάν οι μετοχές των βιομηχανιών ανεβαίνουν, αλλά εκείνες των μεταφορών όχι, τότε η αύξηση της αξίας είναι ύποπτη, γιατί τα αγαθά δεν παραδίδονται ώστε να δώσουν στις μετοχές των μεταφορών μια ώθηση.
Παρομοίως, στη περίπτωση που ο δείκτης των μεταφορών ανεβαίνει, αλλά ο βιομηχανικός δείκτης υποχωρεί, κάτι δεν πάει καλά. Ποια είναι η κινητήρια δύναμη του δείκτη μεταφορών αν δεν υπάρχουν περισσότερα αγαθά για μετακίνηση;
Η φιλοσοφία του ανθρώπου που έθεσε τα θεμέλια της τεχνικής ανάλυσης των μετοχών Η Θεωρία Dow πήρε το όνομα αυτό από τον Charles Dow, συνιδρυτή της εφημερίδας The Wall Street Journal, και δημιουργό των διαφόρων μετοχικών δεικτών, η αρθρογραφία του οποίου αποτέλεσε τη βάση αυτής της φιλοσοφίας.
Ο Dow πραγματικά δημιούργησε την ιδέα της τεχνικής ανάλυσης και της δράσης των τιμών, ενώ η θεωρία Dow αποτελεί τη βάση και της Κυματικής Θεωρίας του Elliott.
Υπάρχουν έξι βασικές κατευθυντήριες γραμμές στη θεωρία Dow. Χωρίς να έχει ιδιαίτερη σημασία η σειρά, πρώτον, ο Dow υποστηρίζει ότι η τάση συνεχίζεται έως ότου συμβεί κάτι που θα τη σταματήσει.
Αν περιστασιακά κινείται προς την αντίθετη κατεύθυνση, δεν σημαίνει ότι η τάση έχει τελειώσει, απλά αυτό είναι «θόρυβος» της αγοράς.
Δεύτερον, οι τάσεις επιβεβαιώνονται από τον όγκο συναλλαγών. Αυτό είναι ένα σημαντικό μάθημα που μπορεί κανείς να παραβλέψει όταν απλά παρακολουθεί τις τιμές. Συχνά μπορεί να παρατηρηθεί μια προσωρινή αντιστροφή της τάσης αλλά, αν παρατηρήσετε, θα διαπιστώσετε ότι δεν υπήρχε μεγάλη συναλλακτική δραστηριότητα εκείνη την ημέρα, και επομένως η κίνηση αυτή δεν αποτελεί σημαντική ένδειξη της ψυχολογίας της αγοράς.
Τρίτον, υπάρχουν τρία στάδια σε μια τάση των τιμών, είτε προς τα πάνω ή προς τα κάτω. Για μια ανοδική τάση, το πρώτο στάδιο, που ονομάζεται συσσώρευση, είναι η μετοχή δεν ενδιαφέρει πολλούς ανθρώπους.
Το «έξυπνο χρήμα», δηλαδή εκείνοι που ξέρουν, αγοράζει χωρίς να υπάρχει μεγάλη επίδραση στις τιμές. Το δεύτερο στάδιο είναι όταν οι άλλοι άνθρωποι, ακολουθώντας την τάση και τη τεχνική ανάλυση, ακολουθούν το «έξυπνο χρήμα» και η τιμή της μετοχής ανεβαίνει. Αυτό αποτελεί τη φάση συμμετοχής του ευρέως κοινού και έχει ως κινητήριο δύναμη την απληστία. Τρίτον, η ανοδική τάση εξελίσσεται σε υπερβολική κερδοσκοπία και οι τιμές φτάνουν σε μια κορύφωση, καθώς οι έξυπνοι επενδυτές αρχίζουν να πωλούν. Φυσικά, μπορεί επίσης να συμβεί και το αντίθετο.
Δηλαδή, στην αρχή οι επενδυτές που «γνωρίζουν» να πωλούν ήσυχα μετοχές, παρά την αντίθετη γενική άποψη της αγοράς. Αυτό το κάνουν διότι έχουν αντιληφθεί ότι η αξία της μετοχής έχει εξασθενίσει. Η τιμή της παραμένει αρκετά σταθερή, επειδή δεν συμμετέχουν πολλοί άνθρωποι στις συναλλαγές.
Στο δεύτερο στάδιο η αγορά μπαίνει στο παιχνίδι, και η μεγαλύτερη συμμετοχή προκαλεί γρήγορες μεταβολές των τιμών. Η κίνηση αυτή καθοδηγείται από τον φόβο. Τέλος, όταν επικρατήσει η απόγνωση, κανείς δεν θέλει να βάλει χρήματα στο χρηματιστήριο, και η τιμή της μετοχής φτάνει στα κατώτατα σημεία της εξαιτίας της έλλειψης ενδιαφέροντος.
Ο τέταρτος παράγοντας στα άρθρα του Dow ήταν η παρατήρηση του τρόπου που κινούνται οι αγορές. Οι πρωτεύουσες κινήσεις, δηλαδή εκείνες που δείχνουν την υφιστάμενη τάση, μπορεί να διαρκέσουν μεγάλο χρονικό διάστημα, ίσως και χρόνια.
Οι δευτερεύουσες κινήσεις έχουν την αντίθετη κατεύθυνση, διαρκούν συνήθως για μερικές εβδομάδες ή μήνες, και είναι εκείνες που ονομάζονται διορθώσεις σε μια ανοδική αγορά. Παρατηρούνται επίσης κάποιες φορές περίοδοι όπου οι τιμές κινούνται σχεδόν τυχαία για λίγες μέρες, μια κατάσταση ιδιαίτερα επικίνδυνη για συναλλαγές λόγω της αδυναμίας πρόβλεψης της κατεύθυνσης των τιμών.
Ο Dow υποστήριξε επίσης την ιδέα ότι οι αγοραίες τιμές ενσωματώνουν όλες τις πληροφορίες που είναι διαθέσιμες ανά πάσα στιγμή. Αυτό μερικές φορές ονομάζεται «μοντέλο της αποτελεσματικής αγοράς». Μπορεί, για παράδειγμα, μια εταιρεία να ανακοινώσει καλά στοιχεία κερδοφορίας και η τιμή των μετοχών της να υποχωρήσει, κάτι που δεν είναι αυτό που θα περίμενε κανείς.
Αυτό συμβαίνει γιατί η αγορά είχε προεξοφλήσει τις ειδήσεις και η θετική κερδοφορία είχε ήδη ενσωματωθεί στη τιμή της μετοχής. Υπάρχει μια χρηματιστηριακή παροιμία που λεει «αγόραζε στη φήμη, πούλα στην είδηση», η οποία αναφέρεται σε αυτή τη φαινομενικά ανώμαλη παρατήρηση.
Τέλος, ο Charles Dow ενδιαφερόταν ιδιαίτερα για τη σχέση μεταξύ του βιομηχανικού δείκτη Dow Jones Industrial Average (DJIA) και του δείκτη μεταφορών Dow Jones Transportation Average (DJTA). Πάντα έλεγε ότι αυτοί οι δύο δείκτες έπρεπε να κινούνται μαζί για να επιβεβαιώνουν ότι η τάση είναι πραγματική και πως θα πρέπει κανείς να την πιστέψει. Ότι φτιάχνει ο πρώτος δείκτης καταλήγει στον δεύτερο.
Με άλλα λόγια, εάν οι μετοχές των βιομηχανιών ανεβαίνουν, αλλά εκείνες των μεταφορών όχι, τότε η αύξηση της αξίας είναι ύποπτη, γιατί τα αγαθά δεν παραδίδονται ώστε να δώσουν στις μετοχές των μεταφορών μια ώθηση.
Παρομοίως, στη περίπτωση που ο δείκτης των μεταφορών ανεβαίνει, αλλά ο βιομηχανικός δείκτης υποχωρεί, κάτι δεν πάει καλά. Ποια είναι η κινητήρια δύναμη του δείκτη μεταφορών αν δεν υπάρχουν περισσότερα αγαθά για μετακίνηση;
